K O N I E C

Wszystko ma swój początek ( ŻÓŁTA LINIA ) to i musi mieć kiedyś koniec – blogowanie.

“Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść niepokonanym, wśród tandety lśniąc jak diament, być zagadką, której nikt nie zdąży zgadnąć, nim minie czas

– Bogdan Olewicz, “Niepokonani”

Strona blogowa będzie aktywna do początków drugiej polowy listopada 2023 roku. Po konkursie lipcowym i jego rozstrzygnięciu znikam z mediów społecznościowych ( kurs RODO oraz bezpieczeństwo informacji był pomocny ). Być może jeszcze w Gazetce Zakładowej raz na jakiś czas coś napiszę

Dla chętnych kontaktu pozostaje mail: zukiewicz@wp.pl,

Dziś pierwszy czerwca – to nie przypadkowa data na pożegnanie. Bo każdy, czy jest już duży czy jeszcze mały – ma w sobie „dzieciaka” i bawić się lubi swoimi „zabawkami” i niech tak zostanie. Ja to wiem… taki huśtawki los. Idąc wciąż do przodu, żeby inni nie klasyfikowali i docelowo wydobyć jeszcze radość z siebie. Bo czysta głowa to podstawa, a resztę wykrzyczę ?… Trzymać trzeba zawsze poziom i pion – w domu a nie tylko poza nim ( z dedykacją dla takiego pewnego “geniusza” ). Wciąż czekając na lepsze jutro – gdy przywitają góry i przestworza od morza do morza. Sentymentów porzucić mrok i człowiekiem być, nawet szczęśliwym i tolerancyjnym. Bez porównywania się z innymi. Odganiać wieczne banalne dylematy, czy na łyso czy z długimi włosami ?. Starać się być sobą i omijać szerokim łukiem cyrk. Móc sobie zawsze spojrzeć w twarz. Radząc sobie z niepokorną duszą… Takie widmo przyszłości. I niech wybrzmi szczęśliwa pieśń… Na ten moment to już tylko jak w piosence.

Zaś BRAĆ BLOGERSKĄ serdecznie pozdrawiam – już teraz a nie w dniu 31 sierpnia kiedy oficjalne święto przypada – ŚWIATOWY DZIEŃ BLOGERA.

Pa! ?

Krzysztof Żukiewicz vel Pierniczy Motorniczy

Żegnam! ?


To taki mój mały hołd dla “życiowej twórczości muzycznej” Pana Kuby Sienkiewicza i zespołu Elektryczne Gitary która to może czasami opowiedzieć coś więcej o każdym z nas…


Pozdrawiam także “branżowców“!

“Misja spełniona” i ruszam w dalszą drogę


Komentarz blogowy? Chcesz? Napisz co myślisz! (byle bez wulgaryzmów bo “maszyna odrzuci i admin nie przyklepie”). Tym razem nie odpowiem…

4 Responses

  1. Bardzo mi żal tekstów, których nie przeczytam, chwil, których przy nich nie spędzę, uroków pióra które ukryje domowa szuflada, emocji, których nie doznam przy lekturze, uśmiechów, które były nieodrodną jej częścią. Szkoda…

  2. Nareszcie! Długo to trwało. Poznaj moje zdanie.Zaorac to całe torowisko utwardzić i kolejny pas dla samochodów bo w dupie mam te cale tranwaje dla biedoty

  3. Bardzo fajna i emocjonalna forma przekazu. Dobre! Wrócisz? Ja wracałam 🙂

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *